Kanaly Carlinu

Kev po raz kolejny potknął się o jeden z setek leżących na ziemi śmieci. Miał już tego dosyć. Znajdował się w tych kanałach od trzech dni, dwa dni podróżował samotnie, po nagłym i zagadkowym zniknięciu towarzyszy. Miał już dość samotności. Miał dość tego smrodu pleśni, odchodów i rozkładających się ciał. Najbardziej miał dość tego przeszywającego i obezwładniającego strachu, który go ogarniał ilekroć spojrzał na czające się w cieniu pochodni przygarbione istoty, w obdartych odzieniach i świecących na czerwono oczach. To były ghule, w ukryciu czekały na oznaki słabości z jego strony, szukały dobrego momentu do ataku. Podróżowały za nim od kilku godzin, jak do tej pory nie zbliżały się bardziej niż do obrzeża światła pochodni, która już powoli przygasała. Kev miał znikome szanse na wydostanie się z tych przeklętych kanałów sam dobrze o tym wiedział. Nie bał się śmierci, ale słyszał opowieści o tych potworach. Posiadały na pazurach i zębach truciznę ? trupi jad, który, nawet przy najmniejszym zadrapaniu wroga dostaje się do krwi i zaraża cały organizm. Po kilku godzinach ofiara zmienia się w bezrozumnego potwora, skazanego na bezcelową wędrówkę po kanałach takich jak ten, do końca swych dni. Nie chciał stać się potworem. Więc szukał drogi ucieczki. Według mapy, którą posiadał, najbliższe wyjście powinno się znajdować jakieś 500 metrów od niego. Znalazł małą metalową drabinkę. Ghule nagle jakby poczuły, że ofiara im się wymyka, przyspieszyły kroku. Kev spróbował z doskoku chwycić drabinki, niestety w jego nodze odezwał się straszliwy ból. Rezultatem wylądował na ziemi, ghule rzuciły się na niego. Dzięki wyćwiczonemu refleksowi udało mu się odtoczyć od potworów, ale w tym korytarzu nie było zbyt dużo miejsca na manewry. Czasu starczyło mu tylko na podniesienie się, wyciągnął zza pasa krótki sztylet, jedyną broń, jaką posiadał. Wątpił jednak, czy ta broń pomoże mu w czymkolwiek ghule podobno były wrażliwe tylko na srebro. Niedługo trzymał tą broń w ręku, jeden z ghuli ukrytych w cieniu chlasnął go pazurem w ramię, Kev poczuł ostry ból w ręce, prawie natychmiast stracił w niej czucie. Popatrzył na nią z przerażeniem na pierwszy rzut oka widać było, że wdała się infekcja i już zaczyna się proces zmian w organizmie. Jedno ze stworzeń skorzystało z jego osłupienia i wbiło ostre zęby w jego szyję, przerywając tętnice szyjną. Kev padł na kolana, nie mógł wykrztusić z siebie nawet jęku. Poczuł jak odpływa w ciemność, nie zauważył kiedy padł na ziemię, oczy zaczęła mu zasnuwać mgła, aż całkowicie się pogrążył w otchłani.

Post został pochwalony 0 razy

To nie sa twoje opowiadania -_-

Post został pochwalony 0 razy

	Eternal napisał:
	To nie sa twoje opowiadania -_-

Moze nie sa moje ale postaralem sie poszukac i rozkrecic forum !!!

niom jak ktoś poczytama to nawet ciekawe te kanały carlinu(połowe przeczytałem);>

Post został pochwalony 0 razy

to przeczytaj cale Smile

Post został pochwalony 0 razy